Tendinitis je upala tetive; tenosinovitis je tendinitis udružen s upalom ovojnice koja se nalazi oko tetive.
Tetivu tvore vezivne niti čvrstog tkiva koje vezuje mišiće za kosti. Neke tetive okružuje tetivna ovojnica.
Tendinitis se češće javlja u srednjoj i starijoj životnoj dobi, jer su tada tetive podložnije povredama. Međutim, javlja se i u mlađih ljudi koji energično vežbaju, te u ljudi koji ponavljaju određena opterećenja.
Neke tetive, naročito one u šaci, posebno su podložne upali. Upala tetive koja ispruža ili odmiče palac od šake zove se de Quervainova bolest. Upala tetiva koje prste dovode u položaj za hvatanje izaziva pucketanje (škljocavi prst). Tendinitis iznad dvoglavog mišića nadlaktice uzrokuje bol pri pregibanju u laktu i pri rotaciji podlaktice. Ahilova tetiva i tetive gornjeg dijela stopala također su često zahvaćene upalnim procesom.
Ovojnice tetiva mogu biti zahvaćene upalom u bolestima zglobova, kao što su reumatoidni artritis, sistemska sklerodermija, giht i Reiterov sindrom. U mladih ljudi koji boluju od gonoreje, posebno u žena, gonokona bakterija može uzrokovati tenosinovitis, obično zahvaćajući tetive ramena, šake, prstiju, kuka, gležnja i stopala.
Simptomi
Upaljena tetiva je bolna pri pokretu i na dodir. Pokreti u susednom zglobu, čak i vrlo mali, mogu uzrokovati žestoku bol. Tetivna ovojnica može biti vidno otečena od nakupljanja tečnosti i od upale, ili može ostati suva i trljati se o tetivu i tako stvarati zvuk poput grebanja koji se može čuti stetoskopom iznad zgloba u pokretu.
Liječenje
Nekoliko načina lečenja može ublažiti simptome tendinitisa. Odmaranje (mirovanje), imobilizacija oblogom, primena tople ili hladne – koja god pomaže – obično su korisni. Terapija protiv upalnim lekovima, aspirinom ili ibuprofenom kroz 7 do 10 dana može ublažiti bol.
Ponekad se kortikosteroidi i lokalni anestetici iniciraju direktno u tetivnu ovojnicu. Ta je terapija naročito značajna u lečenju škljocavog prsta. U retkim slučajevima injekcija uzrokuje oticanje i urtikariju, što traje kraće od 24 sata: oticanje se može lečiti hladnim oblogama i anlgeticima.
Lečenje je ponekad potrebno ponoviti 2 do 3 puta tokom jednog ili dva meseca, dok se simptomi upale potpuno ne povuku. Ponekad je kod hroničnog perzistentnog tendinitisa, koji se može javiti pri reumatoidnom artritisu, potrebno hirurški odstraniti upalno područje, nakon čega se preporučuje fizikalna terapija. Hirurška je terapija obično potrebna u slučaju škljocavog prsta ili za odstranjenje naslaga (depozita) kalcijuma iz područja s dugotrajnim tendinitisom kao što je mesto oko ramenog zgloba.
